Te Anau
Blijf op de hoogte en volg Peter en Kitty
06 Februari 2016 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Hallo
Het reizen gaat gewoon door en we zijn beland in Te Anau waar we een family room hebben geboekt in het Top 10 Holliday Park.Het is een gezellig plaatsje en ligt aan het Lake Anau. We hebben 2 nachten geboekt want we willen de volgende dag een dagtrip maken door Doubtful Sound. (Fjorden) S'morgens rijden we naar Manapouri, daar ligt de boot die door de fjorden vaart. Het weer zit weer mee, strakblauwe lucht, nog wat fris maar dat zal wel gauw veranderen. De tocht duurt een uur en je weet niet waar je kijken moet zo mooi die bergen die in de rivier uitlopen. Dan stopt hij bij een groot waterkracht centrale en wij verlaten deze boot, daar staan 3 bussen klaar die ons over de bergpas rijden en waar de volgende boot alweer ligt te wachten. De busrit duurt ook een uur, deze weg is de duurste weg van NZ. Hij is gemaakt om vracht te vervoeren voor de aanleg van de centrale. De vracht kwam per schip vanuit de Tasman Zee. Het was een behoorlijke klim moet ik zeggen. Onderweg nog prachtige lookouts waar flink gefotografeerd werd. De boten zijn goed uitgerust en je kon binnen of buiten zitten. Waar we nu varen heet de Doubtful Sound en komt uit in de Tasman Zee. We varen hier zo'n drie uren rond. Ineens komt Peet naar me toe en vertelt dat zijn zonnebril boven op het dak ligt, hoe kan dat nou, dus hij roept een van de heren aan boord en die naar de kapitein. Afin er werd omgeroepen dat de boot even stopt, geen paniek maar we moeten even een bril van het dak halen en dat doet hij niet met een snelheid van 40 km per uur. Peet blij en varen maar weer. Aan het eind van Doubtful Sound kom je de Shelter Islands tegen die de fjorden beschermen tegen de zee. Hier zagen we de albatrossen vliegen wat geweldig was dat. De vleugels hebben een spanwijdte van 3 meter. Ook de dolfijnen speelden hun spelletje. De schoonheid die we vandaag gezien hebben kun je haast niet op papier zetten, je moet het zien. s'Middags om 6 uur waren we weer terug in Manapouri en reden voldaan terug naar het Holiday Park. We wilden nog een nacht bijboeken maar dat ging niet, vol vol vol in heel Te Anau. Hoe komt dat nou, wel het is van de week Chinees nieuwjaar en al die Aziaten hebben vakantie dus dachten ze dan gaan we naar NZ met gezin. Met moeite hebben we een B&B gevonden even buiten Te Anau en wat voor een, zeer lux uitkijkend op bergen en meer. We zijn vandaag naar Milford Sound gereden ook daar heb je fjorden die nog steiler zijn. We hebben daar gewandeld en zijn de dag goed doorgekomen. Terug naar Te Anau een prachtige weg trouwens. Je moet een tunnel door van een kilometer en daar aangekomen zien we een rij staan dus effe wachten, maar dat duurde wel erg lang, wat bleek er zat een bus vast in de tunnel en het is maar een baan. Afin uiteindelijk de kleine auto konden door, de grote campers moesten blijven staan. Wij blij maar even verder weer een file, nu was het een boom die omgevallen was en opgeruimd moest worden. Maar geduld is een schone zaak. Nu zitten we in ons luxe onderkomen en kijken waar we nu weer heen gaan. We naderen het zuidelijkste deel van dit Zuidereiland maar ook daar is genoeg te zien.
Fotos volgen als dat lukt. Heel veel groeten van Peetenkit.
Het reizen gaat gewoon door en we zijn beland in Te Anau waar we een family room hebben geboekt in het Top 10 Holliday Park.Het is een gezellig plaatsje en ligt aan het Lake Anau. We hebben 2 nachten geboekt want we willen de volgende dag een dagtrip maken door Doubtful Sound. (Fjorden) S'morgens rijden we naar Manapouri, daar ligt de boot die door de fjorden vaart. Het weer zit weer mee, strakblauwe lucht, nog wat fris maar dat zal wel gauw veranderen. De tocht duurt een uur en je weet niet waar je kijken moet zo mooi die bergen die in de rivier uitlopen. Dan stopt hij bij een groot waterkracht centrale en wij verlaten deze boot, daar staan 3 bussen klaar die ons over de bergpas rijden en waar de volgende boot alweer ligt te wachten. De busrit duurt ook een uur, deze weg is de duurste weg van NZ. Hij is gemaakt om vracht te vervoeren voor de aanleg van de centrale. De vracht kwam per schip vanuit de Tasman Zee. Het was een behoorlijke klim moet ik zeggen. Onderweg nog prachtige lookouts waar flink gefotografeerd werd. De boten zijn goed uitgerust en je kon binnen of buiten zitten. Waar we nu varen heet de Doubtful Sound en komt uit in de Tasman Zee. We varen hier zo'n drie uren rond. Ineens komt Peet naar me toe en vertelt dat zijn zonnebril boven op het dak ligt, hoe kan dat nou, dus hij roept een van de heren aan boord en die naar de kapitein. Afin er werd omgeroepen dat de boot even stopt, geen paniek maar we moeten even een bril van het dak halen en dat doet hij niet met een snelheid van 40 km per uur. Peet blij en varen maar weer. Aan het eind van Doubtful Sound kom je de Shelter Islands tegen die de fjorden beschermen tegen de zee. Hier zagen we de albatrossen vliegen wat geweldig was dat. De vleugels hebben een spanwijdte van 3 meter. Ook de dolfijnen speelden hun spelletje. De schoonheid die we vandaag gezien hebben kun je haast niet op papier zetten, je moet het zien. s'Middags om 6 uur waren we weer terug in Manapouri en reden voldaan terug naar het Holiday Park. We wilden nog een nacht bijboeken maar dat ging niet, vol vol vol in heel Te Anau. Hoe komt dat nou, wel het is van de week Chinees nieuwjaar en al die Aziaten hebben vakantie dus dachten ze dan gaan we naar NZ met gezin. Met moeite hebben we een B&B gevonden even buiten Te Anau en wat voor een, zeer lux uitkijkend op bergen en meer. We zijn vandaag naar Milford Sound gereden ook daar heb je fjorden die nog steiler zijn. We hebben daar gewandeld en zijn de dag goed doorgekomen. Terug naar Te Anau een prachtige weg trouwens. Je moet een tunnel door van een kilometer en daar aangekomen zien we een rij staan dus effe wachten, maar dat duurde wel erg lang, wat bleek er zat een bus vast in de tunnel en het is maar een baan. Afin uiteindelijk de kleine auto konden door, de grote campers moesten blijven staan. Wij blij maar even verder weer een file, nu was het een boom die omgevallen was en opgeruimd moest worden. Maar geduld is een schone zaak. Nu zitten we in ons luxe onderkomen en kijken waar we nu weer heen gaan. We naderen het zuidelijkste deel van dit Zuidereiland maar ook daar is genoeg te zien.
Fotos volgen als dat lukt. Heel veel groeten van Peetenkit.
-
08 Februari 2016 - 11:25
Wilma En Anton:
Lieve Kitty en Peter,
Wat een belevenissen. Ook al kunnen we ze maar voor een deeltje via jullie meemaken het is fantastisch!
N.a.v. jullie verslagen hebben we met andere vrienden, die in 2001 en onze vaarvrienden in de Midi in 2013,ook deze reis hebben gemaakt al hun herinneringen weer opgehaald met hun foto's en reisverslagen.
Dan zijn er best een aantal overeenkomsten in de verwondering en verrukking over de natuur in al haar vormen.
Alle goeds verder en de hartelijke groeten uit een winderig Rotterdam
Wilma en Anton -
08 Februari 2016 - 17:28
Gré Koster:
Eerst proberen of de mail wordt verzonden 4 de poging -
08 Februari 2016 - 17:29
Gré Koster:
het lukt niet -
12 Februari 2016 - 12:31
Ineke Van Roon:
Hallo wereldreizigers,
wat hebben jullie een fantastische reis. En heel veel ervaringen erbij.
leuk om te lezen en de mooie foto's te bewonderen.
we hebben hier een grijze, natte winter.
Geniet van jullie mooie tijd met elkaar.
Joke en Gerard komen zondag thuis. Hebben ook een droomvakantie.
liefs van Nico en Ineke. -
17 Februari 2016 - 21:40
Gerard En Joke:
Hallo Kitty en Peter,
Nou jullie vervelen je niet zo te lezen. Wat een prachtige reis. En top foto's !
Wij zijn weer terug van Zuid-AfrikA. Was geweldig ! Wel weer even wennen aan het temperatuurverschil (zo rond de 30 graden kouder hier !).
gelukkig hebben we heel veel foto's voor het geval de herinneringen vervagen !
Jullie nog heel veel mooie nieuwe ervaringen gewenst. We blijven jullie blog volgen !
Groetjes van Joke en Gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
