Mount Cook
Blijf op de hoogte en volg Peter en Kitty
06 Maart 2016 | Verenigd Koninkrijk, Oxford
Hallo allemaal
Hier zijn we weer en ik denk dat dit wel de laatste keer is want we hebben alles zo'n beetje gehad.
Woensdag 2 maart hebben we onze rugzak ingepakt om voor een paar dagen naar Mount Cook te rijden. We hebben een motel geboekt en zijn reuze benieuwd waar we nu weer terecht komen. De weg is heel makkelijk te rijden, geen gekke kronkels dus dat rijd relax. We hebben 325 km te gaan, het weer is flink bewolkt, dat belooft niet veel goeds, want we komen toch om de berg te bewonderen. Maar na een uur rijden klaart het op en even later ziet de lucht er weer strak blauw uit, wat een boffers zijn wij toch. Bij Geraldine slaan we rechts af en rijden het binnenland in. Wij verbazen ons nog steeds over de "snelwegen" hier, allemaal tweebaans door het hele land en ze rijden zeer netjes.
We komen aan bij Lake Tekapo en gaan daar even wat eten en foto's maken van het prachtige blauwe meer. De weg gaat over een hoogvlakte en hier groeit werkelijk niets, allemaal dor, een koe zou hier nog niet willen grazen. We naderen Lake Pukati en rijden langs dit prachtige meer van 50 km lang en wat uitkomt bij Mount Cook. We hebben nog nooit zo'n meer gezien wat deze kleur blauw heeft, moeilijk denk ik om op foto te krijgen.
Aangekomen in Mount Cook Village, stelt echt niets voor zoeken we naar ons motel wat toch nog moeilijk te vinden is, we begrijpen er niks van, in 3 minuten ben de de village weer uit en wij kunnen ons motel niet vinden, terwijl we er al verschillende keren langs gereden zijn, maar ja kan gebeuren. Mount Cook Village bestaat alleen maar uit een hotel, motel en veel lodges en een kampeerterrein, stel je daar maar niets van voor hoor. Winkels hebben ze niet, nee dit is een plek om te gaan wandelen!!!!!
Nou dat hebben we direct gedaan, bergschoenen aan en naar de Tasman Glacier Lake gelopen. Wij beginnen vol goede moed en Peet zegt tegen mij, zie je daar heel hoog die man staan. Oh je dat wordt klimmen, het was wel gemakkelijk gemaakt met al die trappen. Ik heb me nu toch heilig voorgenomen om thuis elke dag een keer bij ons de trap op te lopen zodat ik de volgende keer al fluitend naar boven klim. Maar weer was het de moeite waard, grote ijsbrokken dreven rond en je had ook nog eens een goed zicht op Mt Cook.
De volgende dag zullen we de Hooker Valley walk doen. Het weer was goed nog niet te heet en dit was een betrekkelijke vlakke wandeling van 3 uur. We moesten 3 swing bridges over en ja het was weer prachtig om de natuur zo in al zijn glorie te zien. Halverwege kwam er wel een enorme wind opzetten die je haast van het voetpad afveegde en dan moesten we die laatste brug over en nu weet ik hoe het voelt wanneer je ladderzat bent. We waggelden van de ene kant naar de andere. Aangekomen bij de Hooker Glacier Lake hebben we onze boterham gegeten en even genoten van alles om ons heen en toen weer terug. Het was de moeite waard.
De volgende dag terug naar huis op ons gemak. We zijn nu aangekomen in onze laatste week en hebben niet veel plannen. Een dagje strand, naar een Termaal bad, anderhalf uur rijden van ons vandaan maar je kan daar je dag wel vullen. Vandaag zondag zijnu we naar Christchurch gereden om een kunstmarkt te bezoeken maar die was er niet meer, stond toch in ons Lonely Planet book, afin we zijn de stad doorgelopen maar er is niet zo veel te doen in deze stad dat zal wel terugkomen wanneer alle gebouwen afgebouwd zijn want er moet nog zoveel gebeuren in de stad. Ze rekenen 10 jaar voor dit alles en er zijn er al 5 voorbij.
Zaterdag 12 maart vliegen we s'middags van Christchurch naar Sydney en hebben daar 3 uur de tijd om rond te lopen, dan in 14 uur naar Dubai waar we ook drie uur moeten wachten en dan nog eens 7 uur naar Schiphol, dat wordt veel "slapen"
Maar we zijn toch blij om weer naar huis te gaan en we zullen dit mooie weer wel meenemen.
Heel veel groetjes van
Peetenkit
Hier zijn we weer en ik denk dat dit wel de laatste keer is want we hebben alles zo'n beetje gehad.
Woensdag 2 maart hebben we onze rugzak ingepakt om voor een paar dagen naar Mount Cook te rijden. We hebben een motel geboekt en zijn reuze benieuwd waar we nu weer terecht komen. De weg is heel makkelijk te rijden, geen gekke kronkels dus dat rijd relax. We hebben 325 km te gaan, het weer is flink bewolkt, dat belooft niet veel goeds, want we komen toch om de berg te bewonderen. Maar na een uur rijden klaart het op en even later ziet de lucht er weer strak blauw uit, wat een boffers zijn wij toch. Bij Geraldine slaan we rechts af en rijden het binnenland in. Wij verbazen ons nog steeds over de "snelwegen" hier, allemaal tweebaans door het hele land en ze rijden zeer netjes.
We komen aan bij Lake Tekapo en gaan daar even wat eten en foto's maken van het prachtige blauwe meer. De weg gaat over een hoogvlakte en hier groeit werkelijk niets, allemaal dor, een koe zou hier nog niet willen grazen. We naderen Lake Pukati en rijden langs dit prachtige meer van 50 km lang en wat uitkomt bij Mount Cook. We hebben nog nooit zo'n meer gezien wat deze kleur blauw heeft, moeilijk denk ik om op foto te krijgen.
Aangekomen in Mount Cook Village, stelt echt niets voor zoeken we naar ons motel wat toch nog moeilijk te vinden is, we begrijpen er niks van, in 3 minuten ben de de village weer uit en wij kunnen ons motel niet vinden, terwijl we er al verschillende keren langs gereden zijn, maar ja kan gebeuren. Mount Cook Village bestaat alleen maar uit een hotel, motel en veel lodges en een kampeerterrein, stel je daar maar niets van voor hoor. Winkels hebben ze niet, nee dit is een plek om te gaan wandelen!!!!!
Nou dat hebben we direct gedaan, bergschoenen aan en naar de Tasman Glacier Lake gelopen. Wij beginnen vol goede moed en Peet zegt tegen mij, zie je daar heel hoog die man staan. Oh je dat wordt klimmen, het was wel gemakkelijk gemaakt met al die trappen. Ik heb me nu toch heilig voorgenomen om thuis elke dag een keer bij ons de trap op te lopen zodat ik de volgende keer al fluitend naar boven klim. Maar weer was het de moeite waard, grote ijsbrokken dreven rond en je had ook nog eens een goed zicht op Mt Cook.
De volgende dag zullen we de Hooker Valley walk doen. Het weer was goed nog niet te heet en dit was een betrekkelijke vlakke wandeling van 3 uur. We moesten 3 swing bridges over en ja het was weer prachtig om de natuur zo in al zijn glorie te zien. Halverwege kwam er wel een enorme wind opzetten die je haast van het voetpad afveegde en dan moesten we die laatste brug over en nu weet ik hoe het voelt wanneer je ladderzat bent. We waggelden van de ene kant naar de andere. Aangekomen bij de Hooker Glacier Lake hebben we onze boterham gegeten en even genoten van alles om ons heen en toen weer terug. Het was de moeite waard.
De volgende dag terug naar huis op ons gemak. We zijn nu aangekomen in onze laatste week en hebben niet veel plannen. Een dagje strand, naar een Termaal bad, anderhalf uur rijden van ons vandaan maar je kan daar je dag wel vullen. Vandaag zondag zijnu we naar Christchurch gereden om een kunstmarkt te bezoeken maar die was er niet meer, stond toch in ons Lonely Planet book, afin we zijn de stad doorgelopen maar er is niet zo veel te doen in deze stad dat zal wel terugkomen wanneer alle gebouwen afgebouwd zijn want er moet nog zoveel gebeuren in de stad. Ze rekenen 10 jaar voor dit alles en er zijn er al 5 voorbij.
Zaterdag 12 maart vliegen we s'middags van Christchurch naar Sydney en hebben daar 3 uur de tijd om rond te lopen, dan in 14 uur naar Dubai waar we ook drie uur moeten wachten en dan nog eens 7 uur naar Schiphol, dat wordt veel "slapen"
Maar we zijn toch blij om weer naar huis te gaan en we zullen dit mooie weer wel meenemen.
Heel veel groetjes van
Peetenkit
-
06 Maart 2016 - 09:38
Joke En Gerard:
Wat een mooie trip weer Kit ! En prachtige foto's. Dat zal een klus worden om ze in één boek te krijgen !
Geniet van jullie laatste week en kom je belofte na dat jullie dat mooie weer meenemen naar Nederland !
Tot snel !
Joke en Gerard -
06 Maart 2016 - 11:01
Gré Koster:
Heerlijk deze bijzonder mooie reis door N Z. in 1 woord: prachtig, het land en de foto,s jullie hebben genoten en genieten nog steeds,zijn heel wat mans, {de swing bridge, klimmen } met nog een fijne week te gaan,
heel veel plezier.
Hartelijk dank voor al jullie reisverslagen en niet te vergeten de foto,s, waar ik weer van geniet en het landkaartje volg, ik wens jullie goede reizen en voorspoedige vluchten ! welkom thuis in Nederland,
deze week nog genieten hè.
Lieve warme groet Gré Koster
-
07 Maart 2016 - 11:55
Arda Gieltjes:
Wat een boeiend reisverslag weer Kitty en wat een mooie foto's. Een schitterende natuur daar, onvoorstelbaar. Dat wordt wel even afkicken volgende week thuis, maar nu nog even heerlijk een week genieten in Nieuw Zeeland. Wat een energie hebben jullie trouwens, petje af hoor.
Liefs Arda -
08 Maart 2016 - 08:48
Gerda En Peter Pino:
Wat is het toch een prachtig land. Kunnen ons zo voorstellen, dat het constant genieten is.
Jammer voor jullie dat dit de laatste indrukken zijn, maar de mooie herinneringen blijven!
Tot ziens in ons koude en natte, maar o zo fijn landje.
Hartelijke groeten, Gerda en Peter. -
08 Maart 2016 - 08:49
Gerda En Peter Pino:
Wat is het toch een prachtig land. Kunnen ons zo voorstellen, dat het constant genieten is.
Jammer voor jullie dat dit de laatste indrukken zijn, maar de mooie herinneringen blijven!
Tot ziens in ons koude en natte, maar o zo fijn landje.
Hartelijke groeten, Gerda en Peter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
