Oxford - Reisverslag uit Oxford, Verenigd Koninkrijk van Peter en Kitty Holthuizen - WaarBenJij.nu Oxford - Reisverslag uit Oxford, Verenigd Koninkrijk van Peter en Kitty Holthuizen - WaarBenJij.nu

Oxford

Blijf op de hoogte en volg Peter en Kitty

01 Januari 1970 | Verenigd Koninkrijk, Oxford

Hallo allemaal
Na twee weken rondgetoerd te hebben zijn we weer "thuis" in Oxford.
Na Te Anau zijn we naar Invercargill gereden, met verschillende stops o.a. In
Tuatapere een klein dorp waar we een leuk winkeltje zagen en waar je ook koffie kon drinken met een overheerlijke scone met clotted cream en jam. Het winkeltje leek wel een museum, allerlei oude spulletjes waren uitgestald. (Zie foto)
Op weg naar Curio Bay hebben we verschillende stops gemaakt oa in Waipapa waar een oude vuurtoren staat uit 1884, 3 jaar later is er een schip tegen de rots geslagen en gezonken met 131 mensen aan boord. We lopen wat over de rotsen en zien ineens een grote dikke zeeleeuw aan komen waggelen die daar eens heerlijk ging zitten om gefotografeerd te worden, ijdeltuit!!!
Door naar Slope Point, dit is het zuidelijkste puntje van NZ (zie foto)
Aangekomen in Curio bay konden we nog net een plek boeken voor de nacht in Lazy Dolphin Lodge en moesten wel de kamer delen met een Schotse dame die met haar ouders op vakantie was, maar wij waren blij met die plek met uitzicht op zee en je zag de dolfijnen spelen met de surfers, leuk om te zien, die beesten zijn zo nieuwsgierig. We hebben onze stoeltjes gepakt en zijn lekker op het strand gaan zitten lezen. s'Avonds na een stukje gelopen te hebben kon je afdalen naar het rotsige strand en dan maar hopen dat de pinguïns zouden komen. Het zijn de yellow eyed pinguïns die erg zeldzaam zijn. Maar we hebben ze gezien, ze hobbelen over de rotsen naar hun nest tegen de rotswand het is nl broedtijd.
De volgende dag vroeg weg want we willen de Cathedral Caves zien en dat moet gebeuren bij eb. We wandelen 2 km naar beneden door het regenwoud en laat het nu toch ook nog eens regenen en niet zo weinig. Op het strand moest je nog een stukje lopen om een rots heen waarachter de grotten waren. Heel bijzonder en we konden niet al te lang blijven omdat het water al weer op kwam dus op tijd wegwezen anders moet je zwemmen. Nou ja we waren toch al zeiknat geregend en wij weer 2 km naar boven klimmen, puf puf puf.
Dan naar Mc Clean Falls 20 min lopen naar boven ook door mooi regenwoud en als beloning zie je dan ook een prachtige waterval. Inmiddels was het ook droog geworden zodat onze kleren een beetje konden drogen, want zo'n natte broek aan je lijf voelt niet zo prettig.
In Dunedin hebben we voor 3 nachten geboekt, het is een grote stad, weg met de rust. We rijden naar het schiereiland Otago Peninsula waar we de Royal albatros Centre bezoeken en gaan met een gids mee om albatrossen te spotten. We zien er vier die heerlijk in het zonnetje op hun nest zitten en maar hopen dat ie even gaat staan zodat wij kunnen zien of ze jong hebben, en dat was zo. De kuikens waren 3 weken oud en zijn al hele grote vogels. Elk nest heeft een kuiken en tegen de tijd dat ze uitvliegen wegen ze meer dan hun ouders, 9 a 10 kg.
Door naar Allans Beach, een mooi zandstrand en waar we even een wandelingetje gingen maken. We zagen wat hoopjes zand liggen niet wetende dat daar een zeeleeuw onderschuilt totdat ie zijn vin omhoog deed om wat meer zand over hem heen te gooien, nou dan schrik je even, maar ze storen zich niet aan ons maar wel een beetje afstand houden je weet maar nooit.
Toen we het pad weer omhoog wilden gaan om naar de auto te lopen zagen we dat de weg versperd was door twee zeeleeuwen die daar aan het bakkeleien waren, ja wat nu we durfden daar toch niet vlak langs te gaan, het blijven wilde dieren dus zochten we een andere weg, moeilijk begaanbaar maar we zijn er gekomen terwijl die twee doorgingen met ruziën.
Volgende dag een 4 uur durende treinreis gemaakt dwars door berglandschap langs ravijnen en klimmend naar de top wat mooie uitzichten bood.
Dan rijden we terug naar Oxford met nog wat stops onderweg. In Moeraki kon je typische bolders vinden op het strand enorme dingen en je vraag je af hoe die daar komen. Na het plaatsje Oamaru hoorden we ineens zo'n krassend geluid in de auto dat was niet goed dus terugrijden naar Oamaru en een autobedrijf opzoeken die we gelukkig vonden. Het kwam van het wiel vandaan en die losgemaakt te hebben haalde hij er een heeeeel klein steentje uit die vastzat tussen de remschijf en plaat. Poeh gelukkig niets ernstig want we moesten nog wel wat kilometertjes rijden.
Nu weer in Oxford en alles even in laten werken. Het waren wel twee weken met stralend weer. Over een paar dagen een paar dagen naar Mount Cook de hoogste berg van NZ.
Heel veel groetjes van
Peetenkit

  • 13 Februari 2016 - 10:10

    Gré Koster:

    Hoi Kitty en Peter
    Het was weer een grandioos verslag van jullie reis,zó veel gezien en beleefd,zeeleeuwen pinguïns, albatrossen, dolfijnen, een prachtige natuur,geklommen en bijna gezwommen !! kortom een bijzonder veelzijdige reis,ik heb er van genoten en volg jullie reis op het landkaartje.

    Nog veel plezier in Nw.Zeeland,geniet er van, h.gr. en liefs Gré Koster






  • 13 Februari 2016 - 13:19

    Jan:

    Ik geniet weer mee van nieuw zeeland. Prachtige plaatjes ook. Ga zo door.
    Jan

  • 14 Februari 2016 - 10:32

    Peter En Gerda Pino:

    Nou, nou zeg, wat beleven jullie weer grandioze dingen! Ja het moet een schitterend land zijn, men beweert zelfs nog mooier dan Australië. We maken de hele reis gezellig met jullie mee, heerlijk zoals de reis wordt beschreven alsof wij er zo een kijkje kunnen nemen. Bedankt en wij genieten met jullie verder van jullie avontuur.
    Lieve groeten van ons hier in het koude Rhenen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Peter en Kitty

Actief sinds 26 Dec. 2015
Verslag gelezen: 225
Totaal aantal bezoekers 87672

Voorgaande reizen:

17 Januari 2016 - 13 Maart 2016

New Zealand

Landen bezocht: